گل یاس

روزه ، برنامه خودسازي و تکامل

روزه در لغت به معناي امساک و خودداري از هر چيزي است و در اصطلاح فقه ، عبارت است از امساک و خودداري از موارد هشتگانه (خوردن و آشاميدن و…) از هنگام صبح تا اذان مغرب ، به قصد و نيت انجام دادن فرمان خدا. براساس صريح آيه 183 از سوره بقره ، روزه براي امتهاي گذشته نيز واجب بوده است آنجا که مي فرمايد: «اي ايمان آورندگان به حقيقت اسلام ! بدانيد که روزه بر شما واجب شد آن چنان که بر پيشينيان از شما نيز واجب بوده است». 1 در اثبات اين ادعاي قرآني گفتني است که حسب روايات و نقلهاي موفق تاريخ ، روزه يکي از برنامه هاي مذهبي مردمان روم هند و يونان و مصر باستان بوده و به نقل از گفتار تفسير نمونه ، در قاموس کتاب مقدس آمده است که : «روزه در همه دوره ها در ميان هر طايفه و هر ملت و مذهبي در مواقع اندوه و زحمت و سختي هاي پيش بيني نشده ، رايج بوده است.